Ürəyində aydın bir səs olmaq istəyirəm; 

Səni hər duyduğumda,

hər susqun kəlməmdə.

...Yolunda, ayaqlarımı basdırıram qaranlıqların çiynində,

bütün divarların gözün oyuram

pəncərə şəkillərində.

...Qollarımda yuxusu yoxmuş pəncərələrimin, 

bax, gözlərim gecəyə danışır səni.

Qaranlıqlar çapır divarlarımı

sənə doğru yel atına minən çırağımda...

...Bilirsənmi, sənsiz yaşamaq doğma bir yalana uymaqdır, 

doğma bir ürəkdə qışı salmaqdır.

Əlləri saralmış bu payızda

bütün rənglərdə sevirəm səni.

Qoy sevgidən əl açsın küçələr,

qoy dizi qanasın yağışların.

Çünki

Günəş qopan tərəfimiz aydınlıq saçar...

Çünki

sənə olan eşqim hər tabutdan,

bir göz açar...