Cəlil Cavanşir. Mən vaz keçdim... (ŞEİR)
Poeziya
- 24.04.2019
- 0 Şərh
- 1595 Baxış
mən vaz keçdim, oğlum
tərk edilmiş, xaraba evlər kimi bomboşam,
gecələr bayquş ulayır çardağımda.
heysiz və heç kəssiz qalmaqdan,
atılmaqdan və unudulmaqdan
yorulmuşam.
boşam.
indi də sən gedəcəksən, bunu çoxdan duymuşam...
səni qəzəbin böyüdəcək, oğlum...
mən vaz keçdim, qızım
bəlkə çox pis ata oldum, bəlkə də çox laqeyid.
saçlarını daraya bilmədim, sənə nağıllar danışmadım,
gedişinə mane olmadım,
qalmağına çalışmadım.
atasını sevməyən bütün qızlar kimi,
nifrətinlə böyüyəcək qaranlığın
səni qaranlıqlara tərk edirəm, qızım...
mən vaz keçdim, qadınım
səndən aldıqlarım bir ovuc xatirədir,
qalsın ciblərimdə,
xatirələr yavanlığıdır təklərin.
bir ömürlük azuqədir gülüşlərin.
sonu ayrılıqlıdır bu qəfil gəlişlərin.
sonuncu fiti səslənir qatarın,
sonuncu vaqondan əl edəcəm, baxarsan.
gedirəm, darıxarsan?
səni günahlarınla baş-başa buraxıram, qadınım
mən günahlarımla gedirəm.
bilirəm, darıxmayacaqsan bilirəm.
mən vaz keçdim, oğlum!
mən vaz keçdim, qızım!
mən vaz keçdim, qadınım!