Elnur Astanbəyli. Gözəl günlərə bir ümidim var (ŞEİRLƏR)
Poeziya
- 26.12.2018
- 0 Şərh
- 1930 Baxış
Mənim gözəl günlərə bir ümidim var...
hələ hər şeyin sonu deyil, ey dost,
ağacın yaşılı, göyün mavisi
sünbülün sarısı qalırsa hələ;
çoban tütəyində, aşıq sazında
yorğun havaları çalırsa hələ -
mənim gözəl günlərə bir ümidim var...
çiçəklər açırsa quşlar ötürsə
və buludlar, ey dost,
buludlar yağırsa hələ;
uzaqda bir ana
arxamızca çayları, dənizləri
gözünə yığırsa hələ -
mənim gözəl günlərə bir ümidim var...
ulduzlar göz qırpırsa hələ bizə
və
göylər
yastı-yastı təpələrə qar dənələyirsə;
axşam biz evə dönənə qızımız
toppuş barmaqları ilə nar dənələyirsə
mənim gözəl günlərə bir ümidim var...
hələ hər şeyin sonu deyil, ey dost,
günəş doğursa hər səhər
qara dağların ardından;
dünən də bir məktub aldıqsa
köhnə sevgilinin adından
mənim gözəl günlərə bir ümidim var...
dekabr, 2017
Sancı
bu torpaq həmin torpaqdı
min il əvvəl olduğu kimi
yenə... yenə nə əkirsən bitirir -
ağac əkirsən bitirir
çiçək əkirsən bitirir
buğda əkirsən bitirir
bircə -
ona basdırdığın
qardaşından başqa,
bacından başqa...
bu radio həmin radiodu -
həmin dalğa, həmin səs!
lap biz uşaqkən olduğu kimi
yenə... yenə qaranəfəs
hər şeydən xəbər gətirir
bircə -
ölümün əlacından başqa...
bu yaz da həminki yazdı
göy üzünün günəşi həmin
yer üzünün gülüşü həmin
hər bahar olduğu kimi
yenə... yenə bütün ağaclar
yarpaqlayıb çiçəkləyib
bircə -
babamın əl ağacından başqa...
aprel, 2018
Qartopu
Nə yaxşı...
nə yaxşı üz-üz gəldik!
Nə yaxşı görüşdük on beş il sonra...
On beş il!
– elə bil on beş gün idi.
Yadıma düşəndə içim sızlayır -
Ah, zalım, o çağlar nə gözəliydi,
Nə xoş saat idi, nə xoş gün idi...
Ah, zalım, o çağlar nə gözəliydi,
Necə şiriniydi, necə dadlıydı,
Sevgi ünvanlıydı, sevgi adlıydı! -
Bağrım başı göynər –
düşdükcə yada...
Bilməzdik kim yazıb, kim bəstələyib,
Dilmizin əzbəri bir mahnı vardı:
"Dünyanın xoşbəxti bizik dünyada!”...
Nə yaxşı...
nə yaxşı üz-üzə gəldik!
Nə yaxşı görüşdük on beş il sonra...
Bir az mən qızardım, bir az sən, gülüm.
Bu ayrılıq bitməz –
elə bilirdik,
Varmış sevginin də suqovuşanı –
Dəli Kür - məniydim,
Araz - sən, gülüm...
Varmış sevginin də suqovuşanı!
Necə gözləyərmiş,
- indi anladım -
Bulaqlar çaylara, çaylar dənizə,
Dəniz okeana qovuşan dəmi...
Özün də bilirsən, ancaq heç biri,
Heç biri qovuşmaq istəməyibdi
Mən sənə qovuşmaq istəyən kimi...
Nə yaxşı...
nə yaxşı üz-üzə gəldik!
Nə yaxşı görüşdük on beş il sonra...
Sevincim -
səhranın su sevincidi...
...Susduq dilimizi pişik yeyən tək,
Dindin handan hana:
"O vaxt atdığın
Qartopunun yeri hələ incidir...”
oktyabr, 2012
Oktyabra III məktub...
("Oktyabra məktublar" silsiləsindən)
Oktyabr!
Ağaclarından
sarı-sarı yarpaqlar düşür yadıma
xatirələrim xəzəlləşir...
Dönüb bir də vuruluram yadımdakı o qadına
o qadının nə gözünə, nə qaşına vuruluram
o qadının göz yaşına vuruluram...
"Kaş öləndə o ağlasın məni" deyirəm
sonra yenə vuruluram
bu dəfə ən zəif yerimdən -
qadın boşluğumdan...
üzüstə keçmişə dəyirəm
Oktyabr!
Ağaclarından
sarı-sarı yarpaqlar düşür yadıma
xatirələrim xəzəlləşir...
Dönüb bir də yıxılıram
həyətimizdəki qara tutun başından
dönüb bir də nənəm çatır dadıma
dönüb bir də nənəm öpür üz-gözümdən
dönüb bir də nənəm çırpır üst-başımın tozunu
dönüb bir də nənəm deyir:
"ağlama, ağrın ürəyimə, ağlama,
ağlama, böyüməzsən yoxsa,
böyüməsən, necə alım sənə
kəndin ən gözəl-göyçək qızını?!"
Oktyabr!
Ağaclarından
sarı-sarı yarpaqlar düşür yadıma
xatirələrim xəzəlləşir...
dönüb bir də məktub yazıram
Heç Yer şəhərində
Heç Kimin adına
yazıb oralardakı havanı soruşuram
güllərin açıb-açmadığını
suların axıb-axmadığını
otların bitib-bitmədiyini
Tanrıların yenə bizi atıb-atmadığını
və
bir də
dünən yola saldığımız
durnaların çatıb-çatmadığını...
Cavab gəlir:
"Xəttin oxunmur.
Yarpaqları bir-birinə qarışdırmısan..."
Dedim axı, xatirələrim xəzəlləşir.
Qocalıram, Oktyabr, qocalıram!
2 oktyabr, 2018