Şizofreniya şeiri
Poeziya
- 30.03.2015
- 0 Şərh
- 1092 Baxış
Cavanşir
Məğlub olduğumuz
müharibədən
sonrakı
haram həyatımız
atəşkəs...
Onu mənə, sənə vallah səhv verib,
Bu yurdun bəxtini allah səhv verib
Deyəsən bu xalqa zülüm kef verir
Zülümsüz qalanda bilmir nə etsin
Bu millət zülümsüz qalmağa qorxur...
kim, nə olduğumuz haqda
kədərli nağıl...
bu dünyaya
gəlişimizin
olmayan səbəbi...
cürüyən həqiqət...
mənasızlaşmış ləyaqət...
"adnırazavı” adamlar...
yava toylar...
gorbagor yaslar...
ifrazatlarıyla dolananlar...
milli ayaqyolu...
insanlığa
dəyişdirilmiş
çörək pulu...
azadlıq, müstəqillik boşboğazlığı...
rüşvətin,
yalanın
adam etdiyi
adamlar...
mənə
yaşamağa lazım olan şeyləri
allahın,
ətrafın,
adamların üzünə çırpıb
getməkdən başqa
ağlıma heçnə gəlmir...
Qapanmış gözlərim, dilim aparmır,
Qurumuş sümüyüm, dərim aparmır.
Məni o dünyaya ölüm aparmır
Gedirəm o dünya mənə xoş gəlir.
Mövcudluğumun
insana
yaşamağa
aidiyyatı itir...
Əzabmış, cəzaymış yaşadığım gün
Məni yaradanın ölümü çatmır.
Baxıram başıma heçnə gəlməyir
Uğurun, qadanın ölümü çatmır.
Az SSR-i
AZ Respublikası
Səfəvi İran şahı Xətainin heykəli...
Şirvanşahlar sarayı...
müstəqillik, əsarət anlaşılmazlığı...
asqırmaq,
öskürmək,
u.., azadlığı
gözəlçələr...
sponsor...
tamadaləq
salamatlıq
baş gicəlləndirən əmin amanlıq...
Bu adamların
dəlik deşiklərini bağlasalar
yalan, yava danışmağa
başqa yerlərindən
dəlik deşik açılacaq...
iqtidarların
onlara icazə verdiyi həddə
doğru danışanlar...
yuxulu məmləkət...
zavalsız qarət...
xarab mövcudluq...
ədəbsiz əbəbiyyət..,
nəqarət
Göylər, mavi səma, əyildi yerə,
Ulduzlar tökülüb dəyirdi yerə,
Tanrı ayağını döyürdü yerə
Yatanlar yuxudan oyanmayırdı...
müharibələr,
üsyanlar
insanın
öz xəstə, heyvərə mövcudluğundan
təmizlənmək cəhdidir...
söyüş yerimə,
lağ ünvanıma
çevrilmiş yer üzündə
qalıb yaşayıram...
daha
saxtakarlığa vadar etməyə,
sındırıb əyməyə
adam qalmayıb...
bu torpağın
yalan
saxtakarlıq oyunçuları
haqqın, ədalətin ağ bayraqlarıyla
ayaqqablarını silirdi...
uçub uzaqlara gedirdim
o uzaqlarda mən azad, rahat idim...
o uzaqları allah, insan yaratmışdı...
o uzaqları xəyalların yaratmışdı...
indi qanadlarım qırılıb...
Allahın, adamların
ayaqları altında
sərilib qalmışam...
Allah, adamlar
vücudumu
tapdalayıb keçir...
Günümü ölümdən pis görüb gedib
Ölüm geri dönüb məni aparmır...
Məğlub olduğumuz
müharibədən
sonrakı
haram həyatımız
atəşkəs...
Onu mənə, sənə vallah səhv verib,
Bu yurdun bəxtini allah səhv verib
Deyəsən bu xalqa zülüm kef verir
Zülümsüz qalanda bilmir nə etsin
Bu millət zülümsüz qalmağa qorxur...
kim, nə olduğumuz haqda
kədərli nağıl...
bu dünyaya
gəlişimizin
olmayan səbəbi...
cürüyən həqiqət...
mənasızlaşmış ləyaqət...
"adnırazavı” adamlar...
yava toylar...
gorbagor yaslar...
ifrazatlarıyla dolananlar...
milli ayaqyolu...
insanlığa
dəyişdirilmiş
çörək pulu...
azadlıq, müstəqillik boşboğazlığı...
rüşvətin,
yalanın
adam etdiyi
adamlar...
mənə
yaşamağa lazım olan şeyləri
allahın,
ətrafın,
adamların üzünə çırpıb
getməkdən başqa
ağlıma heçnə gəlmir...
Qapanmış gözlərim, dilim aparmır,
Qurumuş sümüyüm, dərim aparmır.
Məni o dünyaya ölüm aparmır
Gedirəm o dünya mənə xoş gəlir.
Mövcudluğumun
insana
yaşamağa
aidiyyatı itir...
Əzabmış, cəzaymış yaşadığım gün
Məni yaradanın ölümü çatmır.
Baxıram başıma heçnə gəlməyir
Uğurun, qadanın ölümü çatmır.
Az SSR-i
AZ Respublikası
Səfəvi İran şahı Xətainin heykəli...
Şirvanşahlar sarayı...
müstəqillik, əsarət anlaşılmazlığı...
asqırmaq,
öskürmək,
u.., azadlığı
gözəlçələr...
sponsor...
tamadaləq
salamatlıq
baş gicəlləndirən əmin amanlıq...
Bu adamların
dəlik deşiklərini bağlasalar
yalan, yava danışmağa
başqa yerlərindən
dəlik deşik açılacaq...
iqtidarların
onlara icazə verdiyi həddə
doğru danışanlar...
yuxulu məmləkət...
zavalsız qarət...
xarab mövcudluq...
ədəbsiz əbəbiyyət..,
nəqarət
Göylər, mavi səma, əyildi yerə,
Ulduzlar tökülüb dəyirdi yerə,
Tanrı ayağını döyürdü yerə
Yatanlar yuxudan oyanmayırdı...
müharibələr,
üsyanlar
insanın
öz xəstə, heyvərə mövcudluğundan
təmizlənmək cəhdidir...
söyüş yerimə,
lağ ünvanıma
çevrilmiş yer üzündə
qalıb yaşayıram...
daha
saxtakarlığa vadar etməyə,
sındırıb əyməyə
adam qalmayıb...
bu torpağın
yalan
saxtakarlıq oyunçuları
haqqın, ədalətin ağ bayraqlarıyla
ayaqqablarını silirdi...
uçub uzaqlara gedirdim
o uzaqlarda mən azad, rahat idim...
o uzaqları allah, insan yaratmışdı...
o uzaqları xəyalların yaratmışdı...
indi qanadlarım qırılıb...
Allahın, adamların
ayaqları altında
sərilib qalmışam...
Allah, adamlar
vücudumu
tapdalayıb keçir...
Günümü ölümdən pis görüb gedib
Ölüm geri dönüb məni aparmır...