Elşən Böyükvənd. Ayıtmaq (Siyamək Mirzayi üçün şeir)

İşıq əksik olmaz ərənlərin gözündən

Göyün üzü üzünü üzərsə gözündən

Əlində bulud topaları qalar

Əlində qar, yağış, dolu qalar

Yay əriyər, damarsa əlindən

Sən bir qıyhanın kürəyində gedərsən

Dodaq dəyməz bir bayatının dodağından qoparsan

Səsin çaxmaq daşlarında itilmiş

Səsin qadın saçları ilə hörülmüş

Səsin çəkiclə öpüşlə döyülmüş

Qırpınca səsini

Uru durar nəsnələr

Və diksinər bütün güzgülər

Göy üzünü torpaqdan sürməkmi olar? 

Dilimdən adını dərməkmi olar? 

Gözün yaşı ilə qırlara yağmaqmı olar?

Dayan, tövşünü çiçəklər dərsin

Dayan, tərini küləklər silsin

Suyun səsidir səsin, qandallanarmı?

Dilinin bulağını ələmək olarmı?

İşığı günəşdən çalmaq olarmı?

Dayan, boyuna günəş sarılsın

Dayan, sorğunu Tanrı ayıtsın.