Fatimə Təkin. İlk dərimdən qaytar məni özümə (Şeir)

Fatimə Təkin. İlk dərimdən qaytar məni özümə (Şeir)

Düyünlənməmiş naxələf göbəyə
Keyfimin sindromu
Beynim siqnal çəkir ölümcül
Yayılıram metafizikaya

Qabıqlanmış asfaltların üzərində
Qaramtıl cızıram boşluqlarımı
Ruhum, yolçular mineralı
Boğazım, doluxsunmuş göy bulud
Gövdəm, çılğın qasırğa

Daramaq fəslindəyik
Gözlərini qırp sevdicəyim
Arxanca tökülüm saralmış yarpaqlar kimi

Xuliyalarımın geri dönmüş qaranasması
"Şüşələrin divarlı düşlərimin minarəsindən şifa aldınmı? İri əllərinlə"
Sığına bildinmi!! Ovcumun sıcağına
Tamsına bildinmi!!
Uçuşu, varlığın balonla
Qaldıra bildinmi!!
Dodaqlarımın qamusundan duyğularının yanqısını


Nihilizm nehzəti qoruldu ilgimizdə
Andıran ötürülmüş gorlar
Öldün içimdə 
Narıncı balıqlarım baltalandılar
Canlı-canlı
Qan vulkanı ölmüş gözlərində
Önümüzdə uduzdular özlərini sözcüklər

İlk-ilk
Dərimdən məni qaytar özümə


Güney Azərbaycan