Dünən gecədən toplar, minaatanlar susmuşdu. Sərhəd kəndlərində yaşayanlar üçün adi günlərdən biri başlayırdı. Bir neçə dəqiqədən sonra nə olacağı heç kimə bəlli deyildi. 

    ...Kəndə yenə top mərmiləri yağmağa başladı. Mərmilərdən biri onların evinin arxasına düşdü. Dəhşətli gurultu səsindən həyətdəki it zingildəyib uladı. Zərnişan oğlu yatan evə tərəf yüyürdü. Tural 22 ildi ki, nə eşidir, nə də danışırdı. Həkimlər onun heç vaxt danışa bilməyəcəyini demişdilər.

Tural eyvanda göründü. Anasına tərəf qaçıb:  "Ana... Qarabağ... Azərbaycandır” - həyəcanla qışqırdı.