Nizami Bayramlı -

Nizami Bayramlı - "Tut ağacı" (şeir)

Yadımdadı uşaqlığım,
bir ağac vardı həyətimizdə
atamın nifrət etdiyi,
mənim kölgəsinə oynadığım,
anamın özünü asdığı
qardaşımın baxıb ağladığı. 

Kiminin qəzəbi,
kiminin sevinci,
kiminin ölümü,
kiminin göz yaşı idi bu ağac. 

Atam sevgisini
mən oyuncağımı,
anam həyatını,
qardaşım anasını itirmişdi... 

Bir gün evimiz o qədər soyuq idi ki,
atam o ağacı kəsib odun elədi.
Mən onda anladım,
atamın anamı unutmadığını. 

O gün atam anamı 
biryolluq qaytardı evimizə,
silib həyətimizin xatirəsindən.