Cavanşir. Olum-ölüm dumanlığında... (Şeirlər)
Poeziya
- 01.04.2025
- 0 Şərh
- 165 Baxış
Tənhayam bu tutqun payız axşamı
Ən gözəl seyir də düşdü gözümdən
Ən xoş səfaya da etmədim tamah
Tənhayam bu tutqun payız axşamı
Etmədiyim fəna, etdiyim günah...
Qara geyinməyə tələsirdi vaxt
Yerə dalğın – dalğın baxırdı göylər
Nəzərim boyunca uzanıb gedib
Gedib bu dünyadan çıxırdı göylər
Arzumun hər yerdən üzülmüş əli
Uçar eşitməzlər durnalar məni
Səni burayacan gətirdim, arzum
Buradan o yana sən apar məni
Burda olum ölüm dumanlığında
Getdiyim qarşıda taleyim aydın
Sonuncu arzuma yetişəcəyəm
Atsam irəliyə daha bir addım...
Bu yol bu dünyanın ən uzun yolu
Yorğun gedişimin dadı yadımda
Həsrətdən savayı heç nə görmədim
Həsrətin sönməyən odu yadımda
Ölümdən o yana başlana ömrüm
Burada qurtarır başladığım iş
Dayaz göl yanında, lal çay yanında
Dərinlik dənizə, ümmana dərdmiş...
Dəymir yaşamağa, Məmməd İsmayıl
Hələ yaşamağa dəyər bir az da
Məmməd İsmayıl
Nə edim duadan, zikirdən özgə
Allah nə verəcək səbirdən özgə
Bir rahat yer yoxdur qəbirdən özgə
Dəymir yaşamağa, Məmməd İsmayıl
Ağla qızım, anam, ağla bacım, oy!
Ağla gözəlləşir çölüm, içim oy!
Ölüm başqalaşıb mənim üçün oy!
Dəymir yaşamağa, Məmməd İsmayıl
Bu yurddan başlanır zülümün başı
Zülümsüz qalanda bu millət çaşır
Qurtulub, dirçəlib, mayallağ aşır
Dəymir yaşamağa, Məmməd İsmayıl
Ağladım düzəlmir, güldüm düzəlmir
Yaşadım düzəlmir, öldüm düzəlmir
Bu millət nə üçün bildim düzəlmir
Dəymir yaşamağa, Məmməd İsmayıl...
***
Elə darıxdırıb bu ömür onu
Uça-uça gedir ölümə yarpaq
Bu nəmli yağışlar, bu tutqun səma
Hissimə, duyğuma toxunmayacaq
Yaşanıb qurtardı bu da son həvəs
Nəyi yaşayacaq ömürüm sabah
Nə gülə bilirəm, nə də ağlaya
İndi bu dünyada mən nəyəm, Allah!
Mavi sevincində rahat deyil göy
Toran sabahından ətraf nigaran
Ötməyə çalışıb yarpağ yarpağı
Ölümə atılır bir bir bayağdan
Ölmədi budağdan qopduğu anda
Yaşadı ömrümdə bir az da yarpaq
Dünyada dolaşıb gəzən bir heçəm
Bu payız dərdimdən qubarlanacaq...
Dünyanın bu gündüz günorta vaxtı
Sel-suyam dəryaya axıb gedirəm
Yerdə nəyim vardır yıxıb gedirəm
Dünyadan yol tapıb çıxıb gedirəm
Dünyanın bu gündüz günorta vaxtı
Sirli səssizliyə bürünüb çəmən
Dibsiz uzaqlara baxır yasəmən
Elə hey ağlamaq istəyirəm mən
Dünyanın bu gündüz günorta vaxtı
Ay əyri, gün əyri, günorta əyri
Məni Allah, bəndə özündən ayrıb
Mən ölürəm bu yer üzündən ayrı
Dünyanın bu gündüz günorta vaxtı
Məni ömür bilir yanımdan keçən
Mən heç nə görmürəm, duymuram, daşam
Dünya xarabalıq, tənha bayquşam
Dünyanın bu gündüz günorta vaxtı
Allah da qoşulub bizə ağlayır
Günlərim boz, bəyaz, qara, ağ, sarı
Çəkirdim qurtara qəm – qubarları
Dərdimizdən keçir Allahın yolu
Allah da qoşulub bizə ağlayır
Qarışıb, bulaşıb son günahlara
Qoşulub gedirəm qopan ahlara
Allahmı batacaq bu allahlara
Allah da qoşulub bizə ağlayır
Fikrimin, duyğumun bu da son qatı
Bilinmir dünyanın doğru duz dadı
Göm-göy əllərini üzünə tutub
Allah da qoşulub bizə ağlayır
Xoş gəlir saçımı tutub yolduğum
Bildim yaşamağın günah olduğun
Ağlayır, unudub Allah olduğun
Allah da qoşulub bizə ağlayır...
***
Məni güldürəcək yönü varmı yox?
Dünyanın başqa bir donu varmı yox?
Uzanır, axırı-sonu varmı yox ?
Çıxıb gedəcəyəm səhər o başdan
O gözəl gözləri görüb qurtarıb
Gözlərim sevinci gülüb qurtarıb
Nə vardı başıma gəlib qurtarıb
Çıxıb gedəcəyəm səhər o başdan
Daha bu yollarda hey qalmayıb ki,
Zirvəyə çatmağa səy qalmayıb ki,
Dünyanı düşünüb qurtarıbdılar
Bizə düşünməyə pay qalmayıb ki,
Çıxıb gedəcəyəm səhər o başdan
Çiçəklər təravət, ətir vəd etmir
Ömür başğa duyğu, fikir vəd etmir
Dünya qəribəlik, sehir vəd etmir
Çıxıb gedəcəyəm səhər o başdan
Nənəmin ömürdə yaşı qurtarıb
Nəvə əzizləmək işi qurtarıb
Nadanlar, nankorlar başna salmağa
Fələyın göylərdə daşı qurtarıb
Çıxıb gedəcəyəm səhər o başdan...
Bu gecə tanrıya şer oxuyurdum
Bu gecə tanrıya şer oxuyurdum
Dayanıb baxırdım üzü tanrıya
Susub dayanmışdı elə, bilmirdim –
Xoş gəlir, gəlməyir sözüm tanrıya
Dedim birdən dönər ayrı şey olar
Hamı tək mənim də sonum ölümmüş!
Kül olub qurtuldum dərddən, zülümdən
Sovrulan bu sənə sarı küllümmüş...
Bu dünya hər kəsi kefdə azdırır
Hər kəsi yoluna qaytarır ölüm
Qalmışam heç nədə aza bilmirəm
Heç nədə mən aza bilmirəm neçün...
